Prawo autorskie to zbiór przepisów, które mają chronić dzieła stworzone przez naukowców, pisarzy i artystów. Chodzi przede wszystkim o to, że nikt poza twórcą nie może w dzieło ingerować, ani go zmieniać. A jeśli ktoś zdecyduje się na jego skopiowanie lub je umożliwi powinien ponieść za to opłatę. Prawu autorskiemu podlegają utwory:
- wyrażone słowem, symbolem matematycznym, znakiem graficznym
- plastyczne
- fotograficzne
- wzornictwa przemysłowego
- lutnicze
- architektoniczne, urbanistyczne
- muzyczne i słowno-muzyczne
- sceniczne, choreograficzne, pantomimiczne
- audiowizualne
Co ważne, wszystkie muszą posiadać indywidualny charakter twórcy. To znaczy, że prawu autorskiemu nie podlegają m.in.:
- akty normatywne, ustawy, rozporządzenia, zarządzenia, porozumienia,
- urzędowe dokumenty, materiały, znaki i symbole
- koncepcje matematyczne
- opublikowane opisy patentowe lub ochronne
- proste informacje prasowe
- postacie sceniczne i kabaretowe
Dzieło jest chronione prawem autorskim od momentu powstania, przez całe życie twórcy i 70 lat po jego śmierci. Później utwór przechodzi do tzw. domeny publicznej, co oznacza, że każdy może z niego swobodnie korzystać. Inaczej jest w przypadku osobistych praw autorskich, które są nieograniczone w czasie i niezbywalne, nie można też ich na nikogo przenieść, zrzec, ani sprzedać. Obowiązują nawet po śmierci twórcy. O ochronę tych praw może zawnioskować małżonek, a w przypadku jego braku, kolejne osoby uprawnione do dziedziczenia.
Osobie, która narusza prawa autorskie grozi odpowiedzialność karna lub cywilna.
